B İ R M E N D İ L G Ö K Y Ü Z Ü İ Ç İ N D E "Mektuplar alırım Allı-karalı Üstünde Görülmüştür Yiyecek alınmaz damgaları Okurum, içim daralır Bakamam göğe, utanırım Alır mektuplarımı Havalandırmaya çıkarım Dışarda deli bir lodos Esrik bir sonbahar Aylardan Aralık Adrasan üstünde eflatun bulutlar Tahtalı'da kar vardır Yasemin kokar ortalık Dostlar ki gurbette
Kayıtlar
E Ş İ T L İ K Öğretmen tahtada bağırır, Ellerini örtmüş tebeşir tozu, Sınıftakilerin umurunda mı? Pestil yiyip dalgalarındalar, Kimisi “Gençler” dergisine dalmış, Aldıran yok kendini paralayan öğretmene, Ve doğrulamaya çalıştığı o denkleme! Karanlık tahtaya yazılmış mahzun beyaz bir yazı; Bir eşittir bir diyor! Birden bir öğrenci parmak kaldırır; Hep biri çıkmalı itiraz eden, Tek tek kelimeleri sıralıyor; Eşitlik büyük bir yalandır diyor! Öğretmen gence şaşkınca bakar, Genç dönüp sessizce sorar; "Bir insan şayet bir sayı olsaydı, Yine de bir bire eşit mi olurdu hocam?” Zor bir soru herkes donup kalır, Öğretmen sinirli sinirli düşünür, Sonra evet deyip kesip atar! Öğrenci gülümser itiraz eder, Birer sayı olsaydı insanlar der; Parası ve gücü olan daha fazla olur, İyi ve yürekli olan daha az! Birer sayı olsaydı insan, Üstün olurdu teni beyaz olan, Düşük kalırdı zenci adam! İnsan sayı olsaydı şayet hocam, Eşitlik alt